NË RRUGËT KU DIKUR ECËM
Në rrugët ku dikur ecëm
tani mbretnon zhurmshëm heshtja
Harrimi i pangjyrë u ngjan fytyrave tona që treten në muzg
Nji dromcë dashunie frymon ende
si gaca përfund hinit e na grish kah vetja
por zjarrmi tash asht shue,
e asgja, as andrrat e as na nuk jemi ma
si dikur…