Shkencëtarët nuk gjejnë asnjë përfitim nga ngrënia e vakteve me kohë të kufizuar

Në një studim njëvjeçar, pjesëmarrësit që i kufizuan vaktet në orë të caktuara nuk humbën më shumë peshë sesa ata që hanin në çdo kohë.

Ideja e humbjes së peshës është mjaft tërheqëse: Kufizoni të ngrënit tuaj në një periudhë prej gjashtë deri në tetë orë çdo ditë, gjatë së cilës mund të keni gjithçka që dëshironi.

Studimet në minj dukej se mbështesin të ashtuquajturin ushqim të kufizuar me kohë, një formë e dietës popullore të agjërimit me ndërprerje. Studime të vogla të njerëzve me obezitet sugjeruan se mund të ndihmojë në humbjen e kilogramëve.

Por tani, një studim rigoroz njëvjeçar në të cilin njerëzit ndoqën një dietë me kalori të ulët midis orëve 8 të mëngjesit dhe 4 pasdite. ose konsumimi i të njëjtit numër kalorish në çdo kohë gjatë ditës nuk ka arritur të gjejë një efekt, shkruan The New York Times.

Përfundimi, tha Dr. Ethan Weiss, një studiues diete në Universitetin e Kalifornisë, San Francisko: “Nuk ka asnjë përfitim të ngrënit në një dritare të ngushtë.”

Studimi, i publikuar të mërkurën në New England Journal of Medicine, u drejtua nga studiues në Universitetin Mjekësor Jugor në Guangzhou, Kinë, dhe përfshiu 139 njerëz me obezitet. Gratë hanin 1200 deri në 1500 kalori në ditë dhe burrat konsumonin 1500 deri 1800 kalori në ditë. Për të siguruar pajtueshmërinë, pjesëmarrësve iu kërkua të fotografonin çdo pjesë të ushqimit që hëngrën dhe të mbanin ditarë ushqimesh.

Të dy grupet humbën peshë – mesatarisht rreth 14 deri në 18 paund – por nuk kishte asnjë ndryshim të rëndësishëm në sasinë e peshës së humbur me asnjërën nga strategjitë e dietës. Gjithashtu nuk kishte dallime të rëndësishme midis grupeve në masën e perimetrit të belit, yndyrës së trupit dhe masës së dobët trupore.

Shkencëtarët gjithashtu nuk gjetën ndryshime në faktorë të tillë rreziku si nivelet e glukozës në gjak, ndjeshmëria ndaj insulinës, lipidet e gjakut ose presioni i gjakut.

“Këto rezultate tregojnë se kufizimi i marrjes së kalorive shpjegoi shumicën e efekteve të dobishme që shihen me regjimin e të ushqyerit të kufizuar me kohë”, përfunduan Dr. Weiss dhe kolegët e tij.

Studimi i ri nuk është i pari që teston ushqimin me kohë të kufizuar, por studimet e mëparshme shpesh ishin më të vogla, me kohëzgjatje më të shkurtër dhe pa grupe kontrolli. Ky studim synonte të arrinte në përfundimin se njerëzit humbën peshë duke ngrënë vetëm gjatë një periudhe të kufizuar kohore gjatë ditës.

Vetë Dr. Weiss dikur ishte një besimtar i vërtetë i të ngrënit me kohë të kufizuar dhe tha se për shtatë vjet ai kishte ngrënë vetëm mes mesditës dhe 20:00.

Në hulumtimin e mëparshëm, ai dhe kolegët e tij u kërkuan disa prej 116 pjesëmarrësve të rritur që të hanin tre vakte në ditë, me ushqime të lehta nëse kishin uri, dhe të tjerët u udhëzuan të hanin çfarë të donin midis mesditës dhe orës 20:00. Pjesëmarrësit humbën një peshë të vogël – një mesatare prej dy kilogramësh në grupin e ngrënies me kohë të kufizuar dhe 1.5 paund në grupin e kontrollit, një ndryshim që nuk ishte statistikisht i rëndësishëm.

Në një intervistë, Dr. Weiss kujtoi se nuk mund t’i besonte rezultatet. Ai u kërkoi statisticienëve të analizonin të dhënat katër herë, derisa ata i thanë atij se puna e mëtejshme nuk do t’i ndryshonte rezultatet.

“Unë isha një besimtar,” tha ai. “Kjo ishte një gjë e vështirë për t’u pranuar.”

Ai eksperiment zgjati vetëm 12 javë. Tani, duket sikur edhe një studim njëvjeçar nuk ka arritur të gjejë një përfitim në ushqimin e kufizuar me kohë.

Dr. Christopher Gardner, drejtor i studimeve të të ushqyerit në Qendrën Kërkimore të Parandalimit të Stanfordit, tha se nuk do të habitej nëse ngrënia e kufizuar me kohë do të funksiononte megjithatë me raste.

“Pothuajse çdo lloj diete atje funksionon për disa njerëz,” tha ai. “Por marrja në shtëpi e mbështetur nga ky hulumtim i ri është se kur i nënshtrohet një studimi të projektuar dhe kryer siç duhet – hetim shkencor – nuk është më i dobishëm sesa thjesht reduktimi i marrjes ditore të kalorive për humbjen e peshës dhe faktorët shëndetësorë.”

Ekspertët e humbjes së peshës thanë se dietat e kufizuara me kohë nuk kanë gjasa të zhduken. “Ne nuk kemi ende një përgjigje të qartë” nëse strategjia i ndihmon njerëzit të humbin peshë, tha Courtney Peterson, një studiuese në Universitetin e Alabama në Birmingham, e cila studion ushqimin me kohë të kufizuar.

Ajo dyshon se dieta mund të përfitojë njerëzit duke kufizuar numrin e kalorive që ata kanë një mundësi për të konsumuar çdo ditë. “Ne thjesht duhet të bëjmë studime më të mëdha,” tha Dr. Peterson.

Dr. Louis J. Aronne, drejtor i Qendrës Gjithëpërfshirëse të Kontrollit të Peshës në Weill Cornell Medicine në Nju Jork, tha se, në përvojën e tij, disa njerëz që kanë probleme me dietat e numërimit të kalorive bëjnë më mirë nëse u thuhet thjesht të hanë vetëm gjatë një periudhë të kufizuar kohore çdo ditë.

“Ndërsa kjo qasje nuk është treguar të jetë më e mirë, nuk duket të jetë më e keqe” sesa numërimi i kalorive, tha ai. “Ajo u jep pacientëve më shumë mundësi për sukses.”

Hipoteza pas ngrënies me kohë të kufizuar është se gjenet cirkadiane që mendohet se rrisin metabolizmin aktivizohen gjatë orëve të ditës, tha Dr. Caroline Apovian, bashkëdrejtoreshë e Qendrës për Menaxhimin e Peshës dhe Wellness në Brigham and Women’s Hospital në Boston.

Pyetjes për studiuesit, ajo shtoi: “Nëse hani pak gjatë orëve të ditës, a jeni më në gjendje t’i digjni ato kalori sesa t’i ruani ato?” Dr. Apovian tha se ajo do të donte të shihte një studim që krahasonte një grup subjektesh që mbingarkonin gjatë gjithë ditës me një grup subjektesh me ushqim të kufizuar me kohë, të cilët gjithashtu kishin teprim.

Ajo tha se do t’u rekomandonte pacientëve ushqimin me kohë të kufizuar, tha ajo, edhe pse “ne nuk kemi prova”.

Për Dr. Weiss, ai tha se ishte i bindur nga studimi i tij dhe tha se të dhënat e reja përforcuan bindjen e tij se ngrënia e kufizuar në kohë nuk ofron asnjë përfitim.

“Fillova të ha mëngjes,” tha ai. “Familja ime thotë se jam shumë më e bukur.”/Shqip.com