Shkenca zbulon moshën kur meshkujt piqen

Ata shpesh kënaqen dhe miratojnë sjellje që u mohohen vajzave.
Me pretekstin: “Oh” kështu janë djemtë”, pritshmëritë e djemve shpesh ndryshojnë nga ato që synojnë femrat.
Shumë prindër, nëpërmjet edukimit të tyre, ndikojnë në ngadalësimin e procesit të rritjes dhe marrjes së përgjegjësive, ndaj nuk është çudi që meshkujt të piqen më vonë.
Në bazë të studimeve të bëra që në dekadën e fundit të këtij shekulli, është arritur në përfundimin se periudha mesatare e maturimit të plotë të një gruaje është mosha 32 vjeç.
Kjo do të thotë se deri atëherë gratë kishin adoptuar tashmë normat e sjelljes që u ishin imponuar, por kishin mësuar t’i dallonin ato sipas përvojës dhe nevojave të tyre.
Ata mësuan të përmbushin detyrimet e tyre me përgjegjësi, të ndryshojnë sjelljen e tyre në përputhje me situata të caktuara, të marrin vendime, të vendosin qëllime. Ata e njohën veten, forcën e tyre, por edhe dobësitë e tyre, ndaj edhe vetë ndërtuan mjete përmes të cilave forcojnë karakterin e tyre.
Burrat janë vonë me të gjitha këto për 11 vjet!
Është vërtetuar se mesatarisht piqen edhe në moshën 43 vjeçare.
Por edhe kjo mesatare nuk garanton maturim të suksesshëm apo të plotë.
Njerëzit janë të vështirë për t’u ndryshuar dhe nëse nuk u kërkohet të përshtatin komunikimin ose qëndrimin e tyre me një situatë dhe përgjegjësi të caktuar, ata nuk do të kenë nevojë të zhvillohen.
Ky lajm në raste të caktuara ka edhe një aspekt pozitiv.
Përkatësisht, meshkujt që mbajnë një afinitet për sjelljen fëminore janë shpesh shpirtra të lirë dhe mund të ndikojnë pozitivisht në marrëdhënien e partnerit.
Në të, ata sjellin një gjerësi të të menduarit që ende vë në pikëpyetje kufijtë, dhe përmes veprimeve të tyre ata inkurajojnë partnerët e tyre të lirojnë dëshirat e tyre të fshehura ose nevojën për diçka ndryshe nga rutina.
Një në tre persona theksoi se papjekuria e një partneri është përgjithësisht e përshtatshme për rritjen e hershme të fëmijëve, sepse ata lidhen në një mënyrë të ndryshme dhe së bashku i mësojnë fëmijës vlera të ndryshme në një atmosferë më të relaksuar.
Të dy burrat dhe gratë që morën pjesë në hulumtim shprehën mendimin e tyre për konceptin e pjekurisë.
Domethënë, meshkujt ishin më të prirur që ta përkufizonin veten si të papjekur me pranimin e plotë faktik të asaj gjendje.
Edhe një në katër burra besonte se ai ishte “plotësisht i papjekur”. Disa e shihnin si shaka, ndërsa të tjerë si një defekt karakteri, duke besuar se duhet të punonin për të.
Nga ana tjetër, femrat e karakterizonin veten shumë më shpesh si “të rritura” në lidhje, dhe veçanërisht ankoheshin për paaftësinë e meshkujve për të artikuluar emocionet e tyre. Si një nga problemet apo format më të mëdha të papjekësisë që hasën, ata përmendën mungesën e kontrollit të meshkujve mbi disa manifestime fizike: si gromësira apo shakatë “me fryrje”.
Dhe më pas vijuan: drejtimi i papërgjegjshëm dhe i shpejtë, ushqimi jo i shëndetshëm dhe mungesa e interesit dhe aftësive në gatim, sjellje e papërgjegjshme gjatë daljeve në mbrëmje, pirja dhe luajtja e videolojërave.
Vetëm 3 nga 10 gra pranuan se i dhanë fund një lidhjeje sepse nuk mund të duronin shpërthimet dhe reagimet e papjekura të partnerit të tyre, dhe rreth 46″ e grave ishin në marrëdhënie në të cilat ndiheshin si të luanin prind dhe fëmijë dhe u vunë në situata ku e kuptuan se “përkëdhelja dhe përkëdhelja” e partnerit i kalonte kufijtë e tyre personalë.
Nëse mendoni se partneri juaj është i papjekur, pranoni faktin që individët mund të drejtohen vetëm drejt një qëllimi të caktuar veprimi, por pa vetë-perceptim ata nuk mund të ndryshojnë.
/Shqip.com