“Kam një ëndërr që fëmijët e mi një ditë, nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës së tyre”

Më 4 prill 1968, Martin Luther King Jr. u qëllua për vdekje teksa qëndronte në ballkon jashtë dhomës së tij të katit të dytë në Motelin Lorraine në Memphis, Tenesi.

King u shpall i vdekur pas mbërritjes së tij në një spital në Memphis. Ai ishte 39 vjeç.

Martin Luther King ishte gjithnjë e më i shqetësuar me problemin e pabarazisë ekonomike në Amerikë. Ai organizonte fushata dhe protesta të njerëzve të varfër për t’u fokusuar në këtë çështje.

Martin Luther King, Jr. i kaloi vitet e tij si aktivist dhe udhëheqës i lëvizjes për të drejtat civile.

King, njihet për fjalimet frymëzuese dhe motivuese për shoqërinë e diskriminuar amerikane e më gjerë.

Ndër fjalimet më të njohura të tij është “I have a dream”, (Unë kam një ëndërr).

UNË KAM NJË ËNDËRR

“Unë kam një ëndërr, se një ditë ky komb do të ngrihet dhe do të jetojë me kuptimin e vërtetë të besimit të tij. Ne i konsiderojmë këto të vërteta si të qarta: që të gjithë njerëzit janë krijuar të barabartë. Unë kam një ëndërr që një ditë, në kodrat e kuqe të Georgias, bijtë e ish-skllevërve dhe bijtë e ish-skllavopronarëve do të jenë në gjendje të ulen së bashku në tryezën e vëllazërisë.”

Unë kam një ëndërr që një ditë, edhe shteti i Mississippit, një shtet i përshkuar nga nxehtësia e padrejtësisë, i përhapur nga nxehtësia e shtypjes, do të shndërrohet në një oazë lirie dhe drejtësie.

Kam një ëndërr që katër fëmijët e mi të vegjël, një ditë, do të jetojnë në një komb ku ata nuk do të gjykohen nga ngjyra e lëkurës së tyre, por nga përmbajtja e karakterit të tyre. Unë kam një ëndërr sot” tha ai.

Ai përfundoi fjalimin e tij emocionues, 16-minutësh me vizionin e tij për frytin e harmonisë racore:

“Kur lejojmë unazën e lirisë, kur e lëmë të bjerë nga çdo fshat dhe nga çdo shtet dhe çdo qytet, ne do të jemi në gjendje të shpejtojmë atë ditë kur të gjithë fëmijët e Zotit, burra të zi dhe burra të bardhë, hebrenj dhe johebrenj, protestantët dhe katolikët, do të jenë në gjendje të bashkojnë duart dhe të këndojnë me fjalët e shpirtit të vjetër Negro, ‘Më në fund të lirë! Të lirë më në fund! Faleminderit Zotit të Plotfuqishëm, ne jemi të lirë më në fund!”