Çfarë na bën të lumtur në punë?
A është paga dhe përfitimet, një shef i shkëlqyer, një rrugë e qartë karriere, mundësi mësimi, një ndjenjë qëllimi dhe krijimi?
Të gjitha këto janë të fiksuara menaxherët, por edhe ata që janë në situatë për të zgjedhur një punë.
Sidoqoftë, kur u kërkoni njerëzve të japin përparësi, nuk do të keni një pamje të qartë të asaj që ata vlerësojnë vërtet.
Në fakt, ata shpesh kanë një kuptim të dobët të asaj që i bën ata të lumtur dhe çfarë i shtyn ata të punojnë.
Portali amerikan i biznesit Harvard Business Review përdori aplikacionin e tij Hapify për të analizuar atë që ka vërtet rëndësi për punëtorët. Me këtë aplikacion, punonjësit u angazhuan në aktivitete të ndryshme që u kërkonin të shprehnin atë që vlerësojnë dhe vlerësojnë realisht në jetën e tyre.
Aktivitetet e sipërpërmendura janë vërtetuar empirikisht se rrisin mirëqenien e njerëzve duke i lejuar ata të njohin gjërat e mira në jetën e tyre dhe arsyet pse ato gjëra janë të rëndësishme për ta.
Hapi i parë i Harvard Business Review ishte të analizonte 200 përgjigje të ndryshme të dhëna nga përdoruesit e aplikacionit Hapify. Më parë, atyre përdoruesve iu kërkua të nënvizonin tre gjëra që ndodhën sot ose dje për të cilat ata ndjeheshin mirënjohës. Nga 200 përgjigje, 14 u identifikuan me terma të përdorur shpesh në lidhje me punën.
Përgjigjet më të zakonshme ishin kënaqësia e përgjithshme e punës, sa e lehtë është për ta të hyjnë në punë, pushimi nga puna, ndërveprimi pozitiv me njerëzit e tjerë, koha e lirë, performanca e lartë në punë, përfitimet dhe kompensimi dhe mundësia për të gjetur një të re. punë. Është gjetur se prioritetet ndryshojnë në faza të ndryshme të karrierës.
Përkatësisht, personat e moshës 25 deri në 34 vjeç janë më mirënjohës për mundësinë për të gjetur një punë të re, marrëdhënien pozitive të punës, faktin që mund të vijnë lehtësisht në punë, pushimin e punës dhe kohën e lirë.
Në mesin e njerëzve të moshës 35 deri në 44 vjeç, ka një rënie të vlerësimit për disa gjëra, veçanërisht balancën punë-jetë, kohën e lirë dhe pagën. Arsyet e mundshme për këtë mendohet se janë se njerëzit në këtë moshë janë të mbingarkuar me përgjegjësi dhe shpenzime.
Megjithatë, që nga fundi i viteve 50, modeli i mirënjohjes ndryshon dhe pikërisht në fund të viteve 50, mirënjohja më e madhe është për financat dhe përfitimet që vijnë nga puna.
Supozohet se në atë moshë, kur pensioni po afron, financat janë të rëndësishme, kështu që mundësitë e reja të karrierës, performanca e punës dhe koha e lirë janë më pak të preokupuara.
Pra, në fillim të karrierës vlerësohet puna që sjell përfitime. Në moshën e mesme, gjërat bëhen më të vështira – është më e vështirë të balancosh punën dhe jetën, pasi shumë njerëz shpesh luftojnë për të përballuar jetesën.
Megjithatë, me kalimin e moshës, kënaqësia me punën aktuale rritet dhe ka më shumë mundësi për të ndjekur aspiratat personale.
Në fund të fundit është se kënaqësia në punë ndikohet nga faktorë të tillë si përfitimet, paga, marrëdhëniet njerëzore, sa kohë udhëton njeriu, etj.
Megjithatë, e gjithë kjo varet nga dy gjëra të rëndësishme.
E para është se është e rëndësishme të kesh një jetë jashtë punës dhe e dyta është të kesh para për ta përballuar atë.
/Shqip.com