Dori Camaj / S’tutem

S’TUTEM

S’tutem,
prej dritave
qi shkimen,
n’trotuare
përplot njerëz
pa ftyra…

As pse rrugt,
diku,
vijat tret i kan’
për me m’humb
busullën teme..

Rrkeve t’shiut,
shpinën s’e kthej,
veç sy’ e krye lart,
e avujt e lkurës
qiellit krahsh
ja nis…

Pret dimni,
heshta akujsh n’mish..

Veç ty…

Oh ty kurr’
mos t’nartht ai shpirt…